Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Νότης Μηταράκης, με αφορμή τις πρόσφατες διαδικτυακές ανάρτησεις του Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Πολάκη, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Ο κατήφορος του κ. Πολάκη δεν έχει τέλος. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια του να διαβάσει σωστά την σύμβαση απομαγνητοφώνησης του Υπουργείου, ανακαλύπτει νέα δήθεν σκάνδαλα με σύμβαση φύλαξης (security) της Υπηρεσίας Ασύλου ή με αγορά αναλογίων και άλλων υλικών.
Η σύγκριση συμβάσεων φύλαξης απαιτεί να ξέρεις πόσες θέσεις εργασίας αφορά, διάρκεια, ωράρια (νυκτερινά και εξαιρέσιμα), κατώτατο μισθό και ύψος ΦΠΑ ανά περίοδο. Στοιχεία που ο κ. Πολάκης δεν παρουσίασε. Στοιχεία που ο κ. Πολάκης δεν ήξερε στην σύμβαση απομαγνητοφώνησης. Στοιχεία που δεν ήξερε συγκρίνοντας συμβάσεις κατασκευαστικών έργων. Βέβαια ως συνήθως ο κ. Πολάκης λέει μισές αλήθειες.
Παρέλειψε να αναφέρει τα «ψιλά γράμματα» των συμβάσεων που ανάρτησε, καθώς η σύμβαση του κ. Μουζάλα είχε διάρκεια μόνο ενός μήνα και αφορούσε μόλις 5 ΠΓΑ, ενώ υπογράφηκε σε μια περίοδο που την φύλαξη των Γραφείων λάμβανε χώρα υπ’ ευθύνη της ΕΛ.ΑΣ, άρα τι χρειάζονταν οι υπηρεσίες φύλαξης; Ξέχασε, να δημοσιοποιήσει και την επόμενη σύμβαση φύλαξης του κ. Βίτσα (02/07/2018) που ήταν για 6 μήνες και με συνολικό κόστος 166.972,20 ευρώ για 6 ΠΓΑ και 1 ΑΚΑ.
Προκαλεί, δε, έκπληξη το γεγονός ότι οι κατηγορίες έρχονται από τον Αναπληρωτή Υπουργό που εμπλέκεται στην αμαρτωλή σχέση του ΚΕΕΛΠΝΟ και εταιρειών security για πολλά εκατομμύρια. Φαίνεται τον ενοχλεί που προχωράμε σε συμβάσεις με φυσικό αντικείμενο και λελογισμένο κόστος. Συμβάσεις που υπογράφηκαν με μελάνι και όχι με αόριστες υποσχέσεις και λόγια του αέρα. Συμβάσεις για τις οποίες ο ελληνικός λαός ξέρει από πριν τι θα πληρώσει και δεν το μαθαίνει από εξώδικα και αγωγές στη Δικαιοσύνη.
Και σαν να μην έφτανε αυτό συνεχίζει να προκαλεί, δημοσιεύοντας αυτήν την φορά, μια δαπάνη 11.500 ευρώ που πραγματοποιήθηκε, όπως λέει για την αγορά, αναλογίων. Αρχικά, παραγνωρίζει το προφανές ότι η δαπάνη αυτή αφορά όχι μόνο την αγορά αναλογίων, αλλά και ακόμα 10 διαφορετικών προϊόντων. Συγκεκριμένα, 5 τελάρα διαφόρων διαστάσεων με εκτυπωμένους μουσαμάδες, 1 αλλαγή εκτυπωμένου μουσαμά, 2 πλάτες προβολής, καθώς και 1 μηχανισμό αράχνης. Και μάλιστα, τα συγκρίνει με μια αγορά 1 (!) αναλογίου του Δήμου Αλεξάνδρειας Ημαθίας που έγινε το 2012, με άλλες προδιαγραφές.
Προτού γράψει ξανά του συνιστώ Διαύγεια. Όχι μόνο ως πρόγραμμα ανοιχτής διακυβέρνησης. Αλλά, κυρίως, ως τον τρόπο με τον οποίο πρέπει, επιτέλους, να αρχίσει να πολιτεύεται».
