Ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Μάκης Βορίδης, φιλοξενήθηκε το πρωί της Παρασκευής στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» του ΑΝΤ1, με τον Γιώργο Παπαδάκη.
«Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι οι συλλήψεις — αυτές γίνονται», υπογράμμισε ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Μάκης Βορίδης, εξηγώντας ότι το πρόβλημα εντοπίζεται στην αδυναμία πραγματικών επιστροφών. Όπως σημείωσε, «η ελληνική αστυνομία πέρυσι έκανε 75.000 συλλήψεις, αλλά αναγκαστικές επιστροφές προς τρίτες χώρες έγιναν μόλις για 500 έως 1.000 άτομα». Ο Υπουργός τόνισε ότι μέχρι τώρα η ποινική μεταχείριση των παράνομων μεταναστών ήταν ουσιαστικά ανενεργή, καθώς επιβαλλόταν ποινή έξι μηνών με αναστολή, χωρίς αποτέλεσμα. «Τώρα, αλλάζουμε το πλαίσιο: η ποινή ανεβαίνει στα δύο έως πέντε χρόνια φυλάκιση, χωρίς μετατροπή, χωρίς αναστολή», ανέφερε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας ότι «μόνο αν δεχτεί να φύγει, θα ανασταλεί η εκτέλεση της ποινής — έτσι τον υποχρεώνεις να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα».
Ο κ. Βορίδης στάθηκε επίσης στη λήξη της πρακτικής νομιμοποιήσεων για όσους κατάφερναν να παραμείνουν παράνομα στη χώρα επί σειρά ετών. «Μέχρι τώρα, ήξεραν ότι στα επτά χρόνια θα νομιμοποιηθούν — άρα το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να νικήσουν το σύστημα για επτά χρόνια. Τώρα πια, κανένας παράνομος δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί», δήλωσε κατηγορηματικά.
Παράλληλα, ξεκαθάρισε ότι οι ανάγκες στην αγορά εργασίας θα καλυφθούν μόνο μέσω ενός αποτελεσματικού συστήματος νόμιμης μετανάστευσης, όχι μέσω διατήρησης παρανόμων που τροφοδοτούν μαύρη εργασία και αθέμιτο ανταγωνισμό. Στο ευρωπαϊκό πεδίο, ο Υπουργός επισήμανε ότι χάρη στις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, η Ελλάδα πρωτοστατεί στη διαμόρφωση ενός Ευρωπαϊκού Κανονισμού για τις επιστροφές, με στόχο τη δημιουργία ενός ενιαίου ευρωπαϊκού συστήματος που θα συμπληρώνει τα εθνικά συστήματα, ώστε οι παράνομοι μετανάστες να επιστρέφουν στις πατρίδες τους.
Ακολουθούν τα βασικά σημεία συνέντευξης του Μ. Βορίδη:
Για το πρόβλημα των επιστροφών και τις νέες ποινές: «Το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν ξέρουμε πού βρίσκονται οι παράνομοι μετανάστες — η ελληνική αστυνομία πέρυσι έκανε 75.000 συλλήψεις. Παρ’ όλα αυτά, έγιναν μόλις 5.500 επιστροφές, από τις οποίες οι 2.500 ήταν οικειοθελείς (κυρίως γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας από τη Γεωργία που αποφάσισαν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους). Από τις υπόλοιπες 3.000, οι περισσότεροι ήταν Αλβανοί. Στην πραγματικότητα, αναγκαστικές επιστροφές προς τρίτες χώρες έγιναν μόνο για περίπου 500 έως 1.000 άτομα από το σύνολο των 74.000.Άρα, το ζήτημα δεν είναι οι συλλήψεις — αυτές γίνονται. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν επιστρέφουν. Γιατί; Διότι μέχρι τώρα, η ποινική μεταχείριση ήταν έξι μήνες φυλάκιση με αναστολή, μια ποινή χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, αφού την επόμενη μέρα κυκλοφορούσαν ελεύθεροι.Τι αλλάζει τώρα; Η ποινή ανεβαίνει στα δύο έως πέντε χρόνια φυλάκιση, χωρίς μετατροπή, χωρίς αναστολή. Έτσι, ο παράνομος μετανάστης υποχρεώνεται να αποκαλύψει την πραγματική του ταυτότητα και να επιστρέψει στην πατρίδα του για να αποφύγει τη φυλακή. Η εκτέλεση της ποινής θα αναστέλλεται εάν δεχτεί να πάρει το εισιτήριο για να φύγει από τη χώρα.»
Για το τέλος των νομιμοποιήσεων παράνομων μεταναστών: «Μέχρι τώρα, οι παράνομοι μετανάστες ήξεραν ότι αν κατάφερναν να παραμείνουν στη χώρα για επτά χρόνια, θα μπορούσαν να νομιμοποιηθούν. Επιπλέον, υπήρξε πρόσφατα διαδικασία νομιμοποίησης για 40.000 ανθρώπους που ζούσαν τουλάχιστον τρία χρόνια στην Ελλάδα, διαδικασία που έληξε τον Μάρτιο του 2025. Άρα, το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να νικήσουν το σύστημα για τρία ή επτά χρόνια. Τώρα πια, αυτό το παράθυρο κλείνει οριστικά: κανένας παράνομος δεν μπορεί πλέον να νομιμοποιηθεί.»
Για τη νόμιμη μετανάστευση: «Η ανάγκη κάλυψης ελλείψεων στην αγορά εργασίας θα ικανοποιηθεί αποκλειστικά μέσω ενός αποτελεσματικού και αυστηρού συστήματος μετακλήσεων, όχι μέσω της διατήρησης παρανόμων που τροφοδοτούν μαύρη εργασία και αθέμιτο ανταγωνισμό, χαμηλώνοντας τις αμοιβές των Ελλήνων εργαζομένων. Ο στόχος είναι να καλύψουμε πραγματικές ανάγκες με σεβασμό στις ελληνικές παραδόσεις, τον πολιτισμό και τις συνήθειες. Η μεταναστευτική πολιτική δεν χτίζεται μόνο με νόμους, αλλά απαιτεί αποτελεσματική διοίκηση, οργανωτικές δομές και επένδυση σε μηχανισμούς που θα υλοποιούν το πλαίσιο. Η συνεργασία με το Υπουργείο Εργασίας και τη ΔΥΠΑ είναι κρίσιμη για να εντοπιστούν οι πραγματικές ελλείψεις στην αγορά εργασίας, ώστε να σχεδιαστεί η νόμιμη μετάκληση εργαζομένων. Έχουμε μπροστά μας πολλή δουλειά για να διαμορφώσουμε μια συνεκτική και αποτελεσματική πολιτική.»
Για το άσυλο: «Η κατεύθυνση στο θέμα του ασύλου θα είναι πιο περιοριστική, με αυστηρότερο πλαίσιο. Τα θέματα ασύλου είναι σύνθετα, γιατί απαιτούν στάθμιση ανάμεσα σε αυτούς που πράγματι έχουν δικαίωμα διεθνούς προστασίας και σε αυτούς που επιχειρούν να εκμεταλλευτούν το σύστημα. Η απλή οικονομική ανάγκη δεν μπορεί να αποτελεί λόγο νόμιμης μετανάστευσης — αν το δεχτούμε αυτό, τότε ανοίγουμε τη δίοδο για εκατομμύρια ανθρώπους.»
Για το Λιμενικό Σώμα και τη φύλαξη των συνόρων: «Το Λιμενικό Σώμα δίνει καθημερινά μια τεράστια μάχη για να φυλάξει τα σύνορα της Ελλάδας και της Ευρώπης από την παράνομη μετανάστευση. Κάθε μέρα σχεδόν συλλαμβάνει διακινητές, και οι προσπάθειες που γίνονται είναι συγκλονιστικές. Στον Έβρο, ο φράχτης έχει μειώσει τις ροές, ενώ στο Αιγαίο επίσης παρατηρείται μείωση. Αντίθετα, η πίεση έχει αυξηθεί στο νότιο διάδρομο προς την Κρήτη, όπου πρέπει να ενισχύσουμε τις επιχειρησιακές δυνατότητες. Σήμερα, το 20% των κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές είναι παράνομοι διακινητές μεταναστών — αυτό δείχνει την τεράστια προσπάθεια που γίνεται.»
Για τις διεθνείς συνεργασίες και την Ευρώπη: «Η Ευρώπη μετατοπίζεται θεαματικά σε ζητήματα επιστροφών. Ενώ πριν έξι-επτά χρόνια το βάρος έπεφτε στις πολιτικές ένταξης, σήμερα υπάρχει σημαντική δέσμευση υπεράσπισης των συνόρων. Χάρη στον Κυριάκο Μητσοτάκη, η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στη διαμόρφωση ενός Ευρωπαϊκού Κανονισμού για τις επιστροφές, ώστε να δημιουργηθεί ένα ενιαίο ευρωπαϊκό σύστημα που θα λειτουργεί συμπληρωματικά με τα εθνικά συστήματα. Αυτό σημαίνει ότι οι παράνομοι μετανάστες θα επιστρέφουν στις πατρίδες τους — όχι στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως η Ελλάδα. Εμείς, αυτή τη στιγμή, δεν έχουμε ανοιχτές αιτήσεις επιστροφών, και δεν θα επιδείξουμε φιλικότητα σε αιτήματα που παραβιάζουν την αρχή της αναλογικής κατανομής.»
