Στη Σχολή Εθνικής Άμυνας στην Κυψέλη μίλησε το πρωί της Παρασκευής (4/11) ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, κ. Νότης Μηταράκης.
Ο κύριος Μηταράκης αρχικά εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του ως ‘Ελλην πολίτης αλλά και ως πολιτικός στις Ένοπλες Δυνάμεις για την φύλαξη των συνόρων ενώ στη συνέχεια εξήρε την συνεισφορά τους στο θέμα του Μεταναστευτικού.
«Ειδικά στο θέμα της μετανάστευσης, η συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας ήταν καταλυτική τα προηγούμενα χρόνια για να αντιμετωπίσουμε αυτό που το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, το Φεβρουάριο του 2020 και επίσημα τότε χαρακτήρισε ως υβριδική απειλή», ανέφερε αρχικά ο κ. Μηταράκης.
Στη συνέχεια, ο Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, στάθηκε στον πυλώνα των επτά σημείων πάνω στον οποίο λειτουργεί η μεταναστευτική πολιτική της χώρας μας, ενώ για μια ακόμη φορά υπερθεμάτισε στη στάση της γειτονικής Τουρκίας πάνω στο θέμα, η οποία αψηφά τα συμφωνηθέντα με την Ευρωπαϊκή Ένωση, εργαλειοποιώντας ανθρώπινες ζωές.
«Θέλω να σας θυμίσω την προσπάθεια εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού από την Ρωσία και τη Λευκορωσία προς την Πολωνία, Λιθουανία και τη Λετονία που μπορεί να χαρακτηριστεί και πρόδρομος της ρωσικής επιθετικότητας που οδήγησε στην εισβολή στην Ουκρανία. Αντίστοιχα, έχουμε βιώσει και εμείς το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 2020 την προσπάθεια της γείτονος να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό και στον Έβρο και στα νησιά μας, άρα είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δούμε το μεταναστευτικό από πολλές οπτικές γωνίες, μία εκ των οποίων είναι και το θέμα της εθνικής ασφάλειας», τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Μηταράκης.
Παράλληλα, ο κ. Μηταράκης, υπενθύμισε πως η Ελλάδα είναι στην πρώτη γραμμή σε παγκόσμιο επίπεδο στο Μεταναστευτικό, συμμετέχοντας σε διεθνείς οργανισμούς: « Είναι σίγουρο ότι χρειάζονται περισσότερες διεθνείς ενέργειες για να αντιμετωπίσουμε αυτό που ονομάζουμε στα αγγλικά “the root causes”, τους λόγους για τους οποίους γίνεται η μετανάστευση. Η Ελλάδα συμμετέχει σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι προσπαθούν να πετύχουν ακριβώς αυτό».
Αναλυτικά η ομιλία του κ. Μηταράκη:
“Καταρχήν θα ήθελα να σας πω ότι είναι ιδιαίτερη τιμή για δεύτερη φορά να βρίσκομαι στη Σχολή Εθνικής Άμυνας. Είμαι υπερήφανος που βρίσκομαι ανάμεσα σε ανθρώπους που έχετε αφιερώσει τη ζωή σας, την καθημερινότητά σας, όλο σας το είναι στην προστασία της πατρίδας μας, σε δύσκολες κατά καιρούς εποχές, και θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου ως ‘Ελλην πολίτης αλλά και ως πολιτικός για αυτή την προσφορά σας.
Ειδικά στο θέμα της μετανάστευσης, η συμβολή των Ενόπλων Δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας ήταν καταλυτική τα προηγούμενα χρόνια για να αντιμετωπίσουμε αυτό που το Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων, το Φεβρουάριο του 2020 και επίσημα τότε χαρακτήρισε ως υβριδική απειλή. Είναι δεδομένη η διασύνδεση μεταξύ της άναρχης μεταναστευτικής κρίσης και της εθνικής ασφάλειας όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες περιοχές του κόσμου.
Θέλω να σας θυμίσω την προσπάθεια εργαλειοποίησης του μεταναστευτικού από την Ρωσία και τη Λευκορωσία προς την Πολωνία, Λιθουανία και την Λετονία μπορεί να χαρακτηριστεί και πρόδρομο της ρωσικής επιθετικότητας που οδήγησε στην εισβολή στην Ουκρανία. Αντίστοιχα, έχουμε βιώσει και εμείς το Φεβρουάριο και το Μάρτιο του 2020 την προσπάθεια της γείτονος να εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό και στον Έβρο και στα νησιά μας, άρα είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δούμε το μεταναστευτικό από πολλές οπτικές γωνίες, μία εκ των οποίων είναι και το θέμα της εθνικής ασφάλειας. Και νομίζω είναι και συμβολική η απόφαση του Πρωθυπουργού τον Αύγουστο του 2022 που ενέταξε το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου ως μόνιμο μέλος του ΚΥΣΕΑ για να δείξει και αυτή τη διάσταση της εθνικής ασφάλειας που πλέον έχει το μεταναστευτικό.
Η μετανάστευση είναι δεδομένο ότι αποτελεί μία πρόκληση σε παγκόσμια κλίμακα και για να είμαστε ειλικρινείς πρέπει να αντιληφθούμε ότι υπάρχουν πραγματικοί λόγοι που οδηγούνε στη μετανάστευση. Είναι διεθνείς ανισότητες – πάντοτε υπήρχαν, είναι πόλεμοι σε διάφορες περιοχές του πλανήτη, είναι έλλειψη τροφίμων, κυρίως στην Αφρική, είναι η έλλειψη προοπτικής σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου, οι οποίες οδηγούν ανθρώπους στην ανάγκη να αλλάξουν χώρα. Η κλιματική αλλαγή είναι σίγουρα ένας παράγων ο οποίος θα αυξήσει την πίεση για μεταναστευτικές ροές. Από την άλλη αυτό δεν μπορεί να συμβεί με ένα άναρχο τρόπο, και εμάς μας ενδιαφέρει, όπως είναι λογικό, η δική μας χώρα. Αυτή είναι η δική μας αποστολή. Αυτό εμείς πρέπει να προστατεύσουμε.
Είναι σίγουρο ότι χρειάζονται περισσότερες διεθνείς ενέργειες για να αντιμετωπίσουμε αυτό που ονομάζουμε στα αγγλικά “the root causes”, τους λόγους για τους οποίους γίνεται η μετανάστευση. Η Ελλάδα συμμετέχει σε πολλούς διεθνείς οργανισμούς, οι οποίοι προσπαθούν να πετύχουν ακριβώς, την οικονομική ανάπτυξη σε πολλές περιοχές του πλανήτη, τη διεθνή συνεργασία για την καταπολέμηση των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, τις μετεγκαταστάσεις προσφύγων με οργανωμένο τρόπο, όποτε υπάρχει έκτακτη ανάγκη. Και σας θυμίζω ότι το 2021, η χώρα μας ήταν από τις πρώτες χώρες στην Ευρώπη που προσέφερε οργανωμένη μετακίνηση σε 840 κυρίως γυναίκες σε θέσεις υψηλής ευθύνης από το Αφγανιστάν προς τη χώρα μας, όταν απαιτήθηκε. Όταν απαιτήθηκε, η χώρα μας, όχι μόνο εκκένωσε ελληνικό προσωπικό ή προσωπικό, το οποίο είχε συνεργαστεί μαζί μας στο Αφγανιστάν, συμμετείχαμε σε μία διεθνή προσπάθεια και ένας αριθμός γυναικών από το Αφγανιστάν, Υπουργοί, Βουλευτές, Ανώτατες Δικαστικοί, με τις οικογένειες τους ήρθαν στη χώρα μας.
Άρα η χώρα μας συμμετέχει σε οτιδήποτε μπορεί να βοηθήσει στην καταπολέμηση των αιτιών της μετανάστευσης και στη συντονισμένη βοήθεια, όπου απαιτείται. Από την άλλη, είναι δεδομένο ότι η Σύμβαση της Γενεύης, η οποία υπογράφτηκε πριν από μία δεκαετία για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο δεν μπορεί να αποτελεί τη λύση για κάθε παγκόσμιο ζήτημα και για κάθε παγκόσμια ανισότητα, ούτε μπορεί να επιτρέψει οποιονδήποτε να κάνει παγκόσμιο ταξίδι, να φύγει από μία χώρα, να περάσει από άλλες δεκαπέντε για να πάει σε αυτή που αυτός κρίνει ότι είναι η καλύτερη για αυτόν. Η ορθή ερμηνεία της Συνθήκης της Γενεύης, το άρθρο 31 προβλέπει ότι προσφέρεις άσυλο σε αυτούς που το δικαιούνται και σε αυτούς που έχουν αποχωρήσει άμεσα από χώρο στον οποίο κινδυνεύουν.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση όταν προέκυψε η κρίση στην Ουκρανία αμέσως ενεργοποίησε όχι απλώς τη μόνιμη διαδικασία ασύλου, αλλά ειδική διαδικασία αυτόματης αναγνώρισης των Ουκρανών. Σας θυμίζω ότι η Ουκρανία είναι μία χώρα που συνορεύει με τρεις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά συνέπεια συνολικά με την Ευρωπαϊκή Ένωση και παρείχαμε διεθνή προστασία. Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι δεν μπορεί να δεχτούμε ότι οποιοσδήποτε ταξιδεύει με ασφάλεια στην Τουρκία, μπορεί μετά από λίγες εβδομάδες, μετά από λίγους μήνες, μετά από λίγα χρόνια, να έρθει παράνομα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εμείς λοιπόν, ως Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, όταν δημιουργηθήκαμε, όταν επανασυσταθήκαμε, τον Ιανουάριο του 2020 θέσαμε στον εαυτό μας δύο συγκεκριμένους και μετρήσιμους στόχους. Ο πρώτος είναι η ουσιαστική μείωση των μεταναστευτικών ροών και ο δεύτερος είναι ο δραστικός περιορισμός των επιπτώσεων της κρίσης στις τοπικές κοινωνίες. Η προτεραιότητά μας είναι πάντα φυσικά οι Έλληνες πολίτες. Ως προς το θέμα των ροών, θυμίζω ότι το 2015 οι ροές υπερέβησαν το 1.000.000, το 2019 ήταν 72.000, και μετά το 2020 περιορίστηκαν στις 14.500, το 2021 στις 8.500, και φέτος παρά την αύξηση θα είμαστε περίπου στα επίπεδα του 2021, δηλαδή κατά 80% λιγότερο από τις ροές του 2019. Αυτός ήταν ο πρώτος ουσιαστικός μας στόχος. Ο δεύτερος ήταν ο δραστικός περιορισμός των επιπτώσεων της κρίσης στις τοπικές κοινωνίες, και εμείς που ζούμε ή υπηρετούμε σε ακριτικά νησιά έχουμε βιώσει, και με το κ. Διοικητή, δύσκολες στιγμές στη φωτιά της Μόρια το 2021. Γνωρίζουμε τις επιπτώσεις που το προσφυγικό, το μεταναστευτικό, επηρέασε τις τοπικές κοινωνίες. Είχαμε φτάσει το 2019 να φιλοξενούμε 92.000 αιτούντες άσυλο σε 121 δομές. Αυτό ήταν μία πολύ δύσκολη πλέον κατάσταση, η οποία εμφανώς επηρέαζε συνολικά τη χώρα μας και σε μεμονωμένες περιπτώσεις δημιουργούσε ιδιαίτερο θέμα ασφάλειας. Θυμάμαι το Φεβρουάριο 2020, παραδείγματος χάρη, όταν είχαμε την υβριδική απειλή της Τουρκίας, την ανησυχία που είχαμε από το γεγονός ότι είχαμε ήδη πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις αιτούντων άσυλο, σε ακριτικά σημεία της χώρας μας, και σε περίπτωση που είχαμε μία επέκταση της έντασης και σε τομείς πέρα του μεταναστευτικού, αυτό ήταν ένας παράγοντας που μας είχε δημιουργήσει μία αυξημένη ανησυχία.
Πώς μειώσαμε τις ροές; Τις μειώσαμε με μία συνολική στρατηγική επτά σημείων. Το πρώτο βασικό σημείο είναι η φύλαξη των συνόρων, και θέλω να είμαι ξεκάθαρος ότι η χώρα μας έχει όχι το δικαίωμα, τη συνταγματική υποχρέωση να φυλάει τα σύνορά της. Είναι κάτι το οποίο έχει επιβεβαιώσει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις υποθέσεις της Ισπανίας και της Βόρειας Μακεδονίας, όπου ξεκάθαρα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο είπε ότι τα κράτη έχουν το δικαίωμα να φυλάνε τα σύνορά τους. Αυτή είναι μία υποχρέωση που εμείς την εκπληρώνουμε με απόλυτη προσήλωση στο διεθνές δίκαιο και οφείλουμε και ως πολιτικοί και ως Χιώτες θα έλεγα, ένα τεράστιο ευχαριστώ στους άντρες και στις γυναίκες του Λιμενικού Σώματος, της Ελληνικής Ακτοφυλακής, του Πολεμικού Ναυτικού, του Στρατού ξηράς, της Ελληνικής Αστυνομίας που νύχτα μέρα – γιατί έχω βγει βράδυ αρκετές φορές χωρίς να το ανακοινώσουμε για να μην δημιουργήσουμε και ένταση με την Τουρκία κυρίως όταν είναι μέσα στη θάλασσα, μέσα στη νύχτα ή στα ξημερώματα, έχω βιώσει από πρώτο χέρι, πόσο δύσκολο είναι η προστασία των συνόρων και με τι μεγάλη προσήλωση στην προστασία της ανθρώπινης ζωής, οι άνδρες και γυναίκες των ενόπλων δυνάμεων, των σωμάτων ασφαλείας, κάθε μέρα, λειτουργούν.
Δεύτερο, ιδιαίτερα σημαντικό ήταν η επιτάχυνση των διαδικασιών ασύλου, Γιατί είναι σημαντικό αυτό; Παλιότερα υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι όποιος έρθει παράνομα στη χώρα μέχρι να καταλάβουμε ότι είναι παράνομος θα φτάσουν τα δέκα χρόνια. Όταν φτάσουν τα δέκα χρόνια, αντιλαμβάνεστε κανένα δικαστήριο δεν θα επιτρέψει την απέλαση κάποιου, ο οποίος εμφανώς και αποδεδειγμένα έχει ισχυρούς πλέον δεσμούς με τη χώρα μας. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μπορούμε να εξετάσουμε και να απορρίπτουμε ή να δεχόμαστε αποφάσεις σε ένα ιδιαίτερα σύντομο χρονικό διάστημα. Το καλοκαίρι του 2019 είχαμε 202.000 εκκρεμείς υποθέσεις, σήμερα έχουμε 27.000 εκκρεμείς υποθέσεις. Το Πάσχα θα είμαστε περίπου στο μηδέν, πέρα από τις τρέχουσες εργασίες στις υπηρεσίες ασύλου, σημαίνει ότι πλέον στα νησιά μπορούμε εντός του μήνα να έχουμε τελική απόφαση στο αίτημα ασύλου. Αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά κυρίως, δηλαδή σε ανθρώπους που ξέρουμε ότι εμφανώς δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να πάρουν άσυλο στη χώρα μας, ούτε να χαθούν για 10 χρόνια στα γρανάζια της γραφειοκρατίας έχουν λιγότερο κίνητρο να έρθουν προς τη χώρα μας.
Το τρίτο, ιδιαίτερα σημαντικό, είναι οι Κλειστές Ελεγχόμενες Δομές. Ένα θέμα που δημιούργησε αντιδράσεις, ειδικά στις νησιωτικές κοινωνίες, που δε μπορούσαν να καταλάβουν τη διαφορά του μοντέλου σε σχέση με την άναρχη δομή που βιώσαμε την προηγούμενη δεκαετία. Νομίζω το επιτυχημένο παράδειγμα της Σάμου, της Κω και της Λέρου, δε ξέρω, εάν κάποιος από εσάς έχει προσωπικές εμπειρίες από το πόσο έχει αλλάξει η κατάσταση σε αυτά τα νησιά με τη λειτουργία των δομών. Μέσα στις αρχές του 2023 θα λειτουργήσει και η νέα δομή στη Λέσβο, δομές, οι οποίες πλέον έχουν κανόνες. Είναι δομές που υπάρχει πύλη, υπάρχει διπλή περίφραξη, υπάρχει κάρτα ηλεκτρονική, για να μπει κάποιος μέσα, υπάρχει έλεγχος επιπέδου αεροδρομίου για ο,τιδήποτε μπαίνει-βγαίνει από τη δομή, ώστε να είμαστε σίγουροι ότι δεν έχουμε μέσα επικίνδυνα υλικά, παράνομα υλικά, παράνομες ουσίες. Δίνουμε αίσθημα ασφάλειας στους επωφελούμενους, αλλά και στο προσωπικό μας, ιδιαίτερα σημαντικό για ‘μένα, και στις τοπικές κοινωνίες. Και δίνει και μία αίσθηση προς τα έξω, ότι υπάρχει μία τάξη εδώ πέρα. Και αν έρχεστε και δεν δικαιούστε άσυλο και θα μείνετε εγκλωβισμένοι και σε έναν μήνα θα έχετε απορριπτική απόφαση.
Το τέταρτο σημαντικό είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών απέλασης όσων δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας, είτε εθελοντικές είτε υποχρεωτικές απελάσεις. Φέτος υπάρχει μία σημαντική αύξηση στις απελάσεις, αυτό δείχνει ότι το μοντέλο πλέον έχει αρχίσει να αποδίδει, και έχουμε Συμφωνίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο με περισσότερες χώρες που είναι πολύ σημαντικό.
Πέμπτο, είναι ιδιαίτερα κρίσιμο ο χαρακτηρισμός της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας που έγινε με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργείων Εσωτερικών και Μετανάστευσης τον Ιούλιο του 2021. Όποιος έρχεται στη χώρα μας από την Τουρκία και προέρχεται από τη Σομαλία, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν και τη Συρία δεν έχει λόγο να έρθει στη χώρα μας. Υποχρεούται η Τουρκία να φροντίσει αυτός να “τύχει” στη γείτονα και κατά συνέπεια η αίτηση κρίνεται αμέσως αβάσιμη και απορρίπτεται. Πλέον βλέπουμε ότι περίπου το 80% των θαλασσίων ροών της Τουρκίας κατευθύνεται κατευθείαν στην Ιταλία, παρακάμπτουν την Ελλάδα, γιατί πλέον γνωρίζουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία των αιτούντων άσυλο βάσει του χαρακτηρισμού της Τουρκίας ως ασφαλούς χώρας, η Τουρκία είναι μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, χώρα σύμμαχος του ΝΑΤΟ, είναι μία από τις 26 χώρες που πρώτες υπογράψαμε μαζί με την Ελλάδα τη Σύμβαση της Γενεύης, κατά συνέπεια η Τουρκία έχει την υποχρέωση να παράσχει διεθνή προστασία.
Έκτο, ελέγξαμε τις δράσεις των ΜΚΟ. Είχαμε μία πολύ καλή συνεργασία με το Λιμενικό και με την Ελληνική Αστυνομία, ειδικά στα νησιά υπάρχουν πολλές δικογραφίες εις βάρος ΜΚΟ, οι οποίες δεν είχαν ανθρωπιστικό ρόλο και φαίνεται να συνεργάζονται με κυκλώματα λαθροδιακίνησης, το οποίο είναι ποινικό αδίκημα στη χώρα μας και θα συνεχίσει να είναι. Κατά συνέπεια αυτό έπαιξε έναν ρόλο, όπως και ο περιορισμός των επιδομάτων της παροχής στήριξης που δίναμε σε αιτούντες άσυλο. Δίναμε επιδόματα για πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα με αποτέλεσμα να συμβαίνει το εξής οξύμωρο, ουσιαστικά εμείς να χρηματοδοτούμε τα κυκλώματα των λαθροδιακινητών δίνοντάς τους πίσω τα λεφτά που ξόδεψαν για να έρθουν. Αυτό πλέον δεν ισχύει.
Η Τουρκία οδεύει και αυτή σε προεκλογική περίοδο. Έχει τεράστιο θέμα με τον πληθωρισμό, οποίος και δημιουργεί μεγάλα κοινωνικά ζητήματα. Αυτό συνδυάζεται στην πολιτική συζήτηση που γίνεται στην Τουρκία με το μεταναστευτικό. Μία επιθετικότητα απέναντι σε ανθρώπους που ζουν πάρα πολλά χρόνια στην Τουρκία, υπάρχουν κάποιοι που έχουν φύγει από τη Συρία πχ., είναι πληθυσμοί που έχουν αρχίσει να ενσωματώνονται στην τουρκική κοινωνία, αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με την τουρκική επιθετικότητα, κάτι το οποίο η Τουρκία έχει ευθύνη να το λύσει, είναι δικό της θέμα, δεν είναι δικό μας. Δηλαδή η Τουρκία έχει δική της συμπεριφορά στη δική της χώρα απέναντι σε αυτούς που νομίμως ζουν στη γείτονα, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία αύξηση της ρητορικής ότι γίνεται προσπάθεια της Τουρκίας να πιέσει μετανάστες να έρθουν προς την Ευρώπη. Νομίζω το περιστατικό των 38 του Έβρου και άλλα περιστατικά έχουν καταδείξει κατά την ανακριτική διαδικασία ότι αιτούντες άσυλο που ήρθαν στη χώρα μας μεταφέρθηκαν από τουρκικές πόλεις με ευθύνη της Τουρκικής Ακτοφυλακής προς τον Έβρο ειδικά, όπου διέμεναν σε προσφυγικού τύπου δομές παράκτια στην πλευρά της Τουρκίας, με στόχο ουσιαστικά να τους διευκολύνουν να έρθουν προς τη χώρα μας. Δε βλέπουμε μία αυξημένη ένταση του αυξημένου επιπέδου του 2020, βλέπουμε μία διαρκή επιθετικότητα και μία ρητορική εναντίον της Ελλάδας, με την οποία και πιστεύουν ότι εμάς θα μας οδηγήσει στο να αλλάξουμε πολιτική προστασίας των συνόρων.
Σε καμία περίπτωση η χώρα μας δε θα αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό, το αντιμετωπίζουμε απολύτως ορθά και από την πλευρά της χώρας μας, από την ευρωπαϊκή πλευρά και την πλευρά του Διεθνούς Δικαίου. Άρα θα συνεχίσουμε την ίδια στρατηγική προστασίας των εσωτερικών συνόρων της Ελλάδος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναμφίβολα το θέμα του μεταναστευτικού δεν είναι ένα θέμα που αφορά μόνο τη χώρα μας, αφορά συνολικά την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λογικό σε μία Ευρώπη 27 μελών-κρατών να υπάρχουν διαφορετικές στρατηγικές αντιμετώπισης, διαφορετική οπτική γωνία, διαφορετικές πολιτικές επιδιώξεις, διαφορετικές ιδεολογικές απόψεις κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ουσία είναι ότι υπάρχει μία ανοιχτή συζήτηση, εδώ και χρόνια, για να υπάρξει ένα Νέο Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, ώστε να διαχειρίζεται καλύτερα η Ευρώπη το μεταναστευτικό ζήτημα σε ενιαίο επίπεδο. Εμείς έχουμε θέσει δύο στόχους σε αυτήν τη διαπραγμάτευση. Πρώτον, να βρεθούν αυτές οι πολιτικές που θα βοηθήσουν συνολικά την Ευρώπη να μειώσει τις μεταναστευτικές ροές σε όλη την Ευρώπη, γιατί μπορεί το να μην έρχονται στην Ελλάδα, αλλά να κατευθύνονται προς Ιταλία και Ρουμανία μπορεί να είναι βραχυπρόθεσμα καλό για τη χώρα μας με την έννοια ότι δε σηκώνουμε εμείς το βάρος της κρίσης, αλλά παράλληλα εκτός από Έλληνες είμαστε και μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το να υπάρξει ένα τεράστιο μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ευρώπη έμμεσα θα επηρεάσει και εμάς. Συνεπώς, μας ενδιαφέρει συνολικά να μπορέσει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη τις ακραίες επιπτώσεις της μεταναστευτικής κρίσης. Η δεύτερη μας επιδίωξη είναι η κάποια αλληλεγγύη στον δίκαιο καταμερισμό των μεταναστευτικών ροών.
Κλείνοντας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Ελλάδα, για να εκπληρώσει τους στόχους της συμμετέχει ως ιδρυτής σε δύο ευρωπαϊκούς οργανισμούς – συμμαχίες. Είμαστε ιδρυτές του MED5, είναι η οργανωμένη θέση των πέντε μεσογειακών χωρών πρώτης υποδοχής, της Ιταλίας, Ισπανίας, Μάλτας, Ελλάδας και Κύπρου που πλέον συντονισμένα παρουσιάζουν κοινές θέσεις. Συναντιόμαστε μία φορά το εξάμηνο και στις Βρυξέλλες καθημερινά σχεδόν τα επιτελεία μας συμφωνούν σε κοινές θέσεις σε όλα τα επίπεδα εργασίας, τα οποία έρχονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Επίσης, μαζί με την Πολωνία, την Αυστρία και τη Λιθουανία καλέσαμε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη στο Βίλνιους της Λιθουανίας, τον Ιανουάριο του 2022, και 16 κράτη-μέλη υπογράψαμε τη Δήλωση του Βίλνιους, η οποία μιλάει για φράχτη στα εξωτερικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για αυξημένα μέτρα προστασίας των ευρωπαϊκών συνόρων. Δεκαέξι κράτη-μέλη αποτελούν την πλειοψηφία των κρατών της Ευρώπης και θα υπάρξει συνέχεια αυτής της πρωτοβουλίας στο 1ο τρίμηνο του 2023, όπου θα φιλοξενήσουμε στην Αθήνα τους 27 Υπουργούς Εσωτερικών με πρωτοβουλία πάλι των τεσσάρων ιδρυτών-κρατών, ώστε να συνεχίσουμε τη συζήτηση σε ένα θέμα που συνεχώς εξελίσσεται διεθνώς, το θέμα της αναγκαιότητας φύλαξης των ευρωπαϊκών συνόρων.
Αυτές ήταν οι αρχικές μου θέσεις στον τομέα της μετανάστευσης.
Ευχαριστώ πολύ.
